ben bilirim kardeşim.


artık dayanamayacağım sanırım.
Neden insanlar böyle diye üzülmekten vazgeçeli yıllar oldu. Onları düzeltemeyeceğimi hatta yardımcı bile olamayacağımı anlayalıda.
Kişisel gelişim kitaplarının çok satmasına rağmen sadece kütüphane de statü için durduğunu öğrenelide.
İster 21 gün de yap istersen 4 yılda ama bunların hepsi bahane. Yıllardır bir sürü tercüme bir sürü kitap. Binlerce seminer.
Amaç ne daha iyi insan ilişkileri. Sonra
Aradan sıyrılma en tepeye oturacağını keşfettiren yetenek avcıları.
Her firmada mutlaka bu tip seminerlere eleman gönderme yarışları. Kurulan binlerce danışmanlık firmaları. Amaç güzel aslında. İnsana ve personele yatırım.
Sonuç tam bir fiyasko. İso 9000 maskara oldu 14000 ile idare edelim dedik.
Her eleman da mutlaka bir sertifika var bunlardan. Kişisel gelişim ve başarı konusu altında kafa patlatmış vakit harcamış insanlar.

Sonuç tam bir fiyasko.
E ben başından beri inanmadım bu seminerlere gitmedim kendi isteğimle diyemi kabahatli benim.
her halde ben anlayamadım seminer notlarını. Peki beni neden dereceye soktunuz her seminerde kursta. Ben mi anlayamadım yoksa sizmi ?

Neden böyle demiyorum artık. Diyemiyorum ama seminerler o kadar faydalı oldu ki,
herkes “BEN BİLİRİM KARDEŞİM” egosunu artık sertifikası ile tescilliyor.
Var sa yok sa ben.
Biz demeyeli yıllar oldu galiba. Olsun önemli olan benim.